écillé — écillé, ée [esile] adj. ÉTYM. Fin XIXe, Huysmans in G. L. L. F.; de é , cil, et suff. é. ❖ ♦ Littér. et rare. Qui n a pas ou plus de cils … Encyclopédie Universelle
CÜLL — (C.: Cilâl Ecille) Çul. * Gül. * Her nesnenin büyüğü ve muazzamı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük